Het project waar ik op dit moment aan werk, is een quilt die ik op verzoek van mijn 13-jarige dochter voor iemand maak. "Ze vindt quilts zo mooi Mama, maar ze heeft niemand die er een voor haar maakt".
Het plan van dochterlief was duidelijk, zij ging zelf een quilt te maken, of ik even kon helpen om iets uit te zoeken wat zij "even" kon maken .. Jeugdige overmoed zullen we maar zeggen.
Ze was niet over te halen tot het maken van een simpel blokjes patroon, dat was natuurlijk niet mooi genoeg. Na een beetje rondsnuffelen in moeders boeken en wat surfen op het internet, kwam ze uiteindelijk tot het besluit dat het een grootmoeders bloementuin moest worden. Prima, leek mij.
Dus haalde ik wat bakken met restjes te voorschijn en gewapend met malletje, potlood en schaar ging ze aan de slag. Met verbazing keek ik naar haar stofkeuze, de meest oubollige lapjes vond ze prachtig en vol verve knipte ze er keurige hexagonnetjes van. Toen moesten ze natuurlijk nog aan elkaar, tja dat was een groter probleem.
Nou, vooruit, als zij ze knipte, zou ik ze wel in elkaar zetten , zo gezegd zo gedaan. In no time hadden we 43 bloemetjes gemaakt. Een bont geheel, te bont naar de smaak van mevrouw, dus er moest iets gebeuren. Gelukkig is ze handig in het zoeken op internet en vond ze een oplossing, diamanten moesten het worden!
Nou maakt het mij niet niet zoveel uit hoe ik de hexjes aan elkaar zet, dus hup de bakken stofjes er weer bij. Gelukkig kon het de goedkeuring van mevrouw wegdragen en zo werden de 43 bloemen
43 diamanten. Maar, helaas, niets zo wispelturig als een 13 jarige, dus toen ik aangaf dat we even moesten kijken hoe we de kleuren moesten rangschikken, vond ze dat de kleuren eigenlijk niet zo bij de inrichting van de ontvangster pasten (grrrr).
Geduld is een schone zaak, dus maar weer overleggen, hoe we dan verder moesten. Dochterlief had ondertussen een filmpje gemaakt van de inrichting waar de quilt bij moest passen. Mijn gezicht sprak denk ik boekdelen. Wil ik ooit mijn eigen projecten afkrijgen, dan zal ik toch aan mijn pokerface moeten werken. Wat wil je dan, vroeg ik bijna wanhopig. Zo een als jij gemaakt hebt, met allemaal verschillende blokken in dezelfde kleuren was het antwoord. Vijf jaar na mijn eerste quiltcursus ben ik dus nu weer bezig met een sampler, blauw, bruin, beige en wit moet-ie worden.
Tja, das wel even heel wat anders dan al die sprankelende diamanten in knalkleuren. Het grappige is dat ik op deze manier wel merk dat ik toch wat geleerd heb in die vijf jaar; was ik vroeger twee weken met 1 blok bezig, nu kan ik het in 2 dagen :-)
Dit zijn mijn vorderingen tot nu toe:
mijn hexagonnen zijn er natuurlijk ook nog, die komen volgende keer aan de beurt.
Manon
